Skalniak (rodzaj ssaków)
Petrogale | |||
J.E. Gray, 1837[1] | |||
Skalniak żółtonogi (P. xanthopus) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj |
skalniak | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Kangurus penicillatus J.E. Gray, 1827 | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Skalniak[7] (Petrogale) – rodzaj ssaków z podrodziny kangurów (Macropodinae) w obrębie rodziny kangurowatych (Macropodidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii[8][9][10].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała 29–65 cm, długość ogona 23–70,9 cm; masa ciała 0,9–12 kg (samce są większe i cięższe od samic)[9][11].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1837 roku brytyjski zoolog John Edward Gray, w artykule poświęconym opisowi kilku nowych lub mało znanych ssaków, głównie ze zbiorów Muzeum Brytyjskiego, opublikowanym na łamach The Magazine of Natural History and Journal of Zoology, Botany, Mineralogy, Geology and Meteorology[1]. Jako gatunek typowy Gray wyznaczył (oznaczenie monotypowe) skalniaka brązowoogonowego (P. penicillata). Wcześniejsza nazw – Heteropus – którą ukuł w 1837 roku francuski zoolog i paleontolog Claude Jourdan okazała się młodszym homonimem rodzaju prostoskrzydłych opisanego w 1820 roku.
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Heteropus: gr. ἑτερος heteros ‘różny, inny’; πους pous, ποδος podos ‘stopa’[12]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Heteropus albogularis Jourdan, 1837 (= Kangurus penicillatus J.E. Gray, 1827).
- Petrogale: gr. πετρα petra ‘skała’; γαλεή galeē lub γαλή galē ‘łasica’[13].
- Peradorcas: gr. πηρα pēra ‘kieszeń, torba’[14]; δορκας dorkas ‘gazela’[15]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Petrogale concinna Gould, 1842.
- Quasipetrogale: łac. quasi- ‘pozornie, prawie’; rodzaj Petrogale J.E. Gray, 1837 (skalniak)[6]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Petrogale persephone Maynes, 1982.
- Ferepetrogale: łac. fere ‘prawie, niemal’; rodzaj Petrogale J.E. Gray, 1837 (skalniak)[6]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Petrogale xanthopus J.E. Gray, 1855.
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące gatunki[16][11][8]:
Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[7] | Podgatunki[9][8][11] | Rozmieszczenie geograficzne[9][8][11] | Podstawowe wymiary[9][11][c] | Status IUCN[17] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Petrogale wilkinsi | O. Thomas, 1926 | gatunek monotypowy | zachodnie Terytorium Północne (od rzeki Daly) na wschód to granicy między Terytorium Północnym a Queenslandem (Wollogorang), również na kilku wyspach; wschodnie granice zasięgu niepewne | DC: 31–57 cm DO: 30–52 cm MC: 1,8–5,2 kg |
NE | ||
Petrogale brachyotis | (Gould, 1841) | skalniak krótkouchy | 2 podgatunki | Australia Zachodnia (Kimberley wraz z wyspą Koolan Island), na wschód do północno-zachodniego Terytorium Północnego (rzeka Daly) | DC: 44–52 cm DO: 37–56 cm MC: 2,6–6 kg |
LC | |
Petrogale concinna | Gould, 1842 | skalniak karłowaty | 3 podgatunki | Australia Zachodnia (Kimberley, włącznie z wyspami Borda Island, Augustus Island, Long Island i Hidden Island) | DC: 29–35 cm DO: 22–31 cm MC: 1,1–1,7 kg |
EN | |
Petrogale burbidgei | Kitchener & Sanson, 1978 | skalniak malutki | gatunek monotypowy | Australia Zachodnia (północno-zachodnia część Kimberley od Mitchell Plateau do rzeki Charnley); także Bonaparte Archipelago i wyspa Boongaree Island | DC: 31–35 cm DO: 26–29 cm MC: 0,9–1,4 kg |
NT | |
Petrogale persephone | Maynes, 1982 | skalniak skryty | gatunek monotypowy | środkowy przybrzeżny Queensland (górskie obszary na wschód i zachód od Proserpine i wyspa Gloucester Island) | DC: 49–63 cm DO: 51–71 cm MC: 3,5–10,2 kg |
EN | |
Petrogale xanthopus | J.E. Gray, 1855 | skalniak żółtonogi | 2 podgatunki | Queensland (pasma wokół Adavale), Nowa Południowa Walia (Gap Range i Coturaundee Range), Australia Południowa (Góry Flindersa, Gawler Ranges i Olary Hills) | DC: 48–65 cm DO: 56–70 cm MC: 6–12 kg |
NT | |
Petrogale rothschildi | O. Thomas, 1904 | skalniak atrakcyjny | gatunek monotypowy | Australia Zachodnia (regiony Pilbara i Ashburton oraz Archipelag Dampiera); wschodnie i południowe granice zasięgu niepewne | DC: 46–59 cm DO: 54–70 cm MC: 3,7–6,6 kg |
LC | |
Petrogale lateralis | Gould, 1842 | skalniak czarnostopy | 5 podgatunków | nierównomiernie w całej Australii Zachodniej, południowym Terytorium Północnym i Australii Południowej, wraz z kilkoma wyspami; introdukowany na niektóre wyspy Australii Południowej | DC: 44–57 cm DO: 32–61 cm MC: 2,3–6,5 kg |
VU | |
Petrogale purpureicollis | Le Souef, 1924 | skalniak purpurowoszyi | gatunek monotypowy | północno-zachodni Queensland (nierównomiernie od Mount Isa na południowy wschód do Winton i na północny zachód aż za Lawn Hill National Park); północne i zachodnie granice zasięgu niepewne | DC: 39–61 cm DO: 44–58 cm MC: 2,7–7,1 kg |
NT | |
Petrogale godmani | O. Thomas, 1923 | skalniak kamienny | gatunek monotypowy | północno-wschodni Queensland (od rzeki Mitchell i Mount Carbine na zachód do „Pinnacles” i na północ do Bathurst Head) | DC: 41–57 cm DO: 46–64 cm MC: 3,2–5,9 kg |
NT | |
Petrogale coenensis | Eldredge & Close, 1992 | skalniak północny | gatunek monotypowy | Queensland (wschodni Jork od rzeki Pascoe na południe do Musgrave) | DC: 44–56 cm DO: 46–54 cm MC: 2,5–5 kg |
EN | |
Petrogale inornata | Gould, 1842 | skalniak zwyczajny | gatunek monotypowy | środkowe wybrzeże Queensland (od rzeki Burdekin w Home Hill na południe do rzeki Fitzroy; także wyspy Whitsunday Islands); zachodnie granice zasięgu niepewne | DC: 43–61 cm DO: 43–64 cm MC: 3,1–6,6 kg |
LC | |
Petrogale assimillis | Ramsay, 1877 | skalniak stadny | gatunek monotypowy | północno-wschodni Queensland (Croydon na wschód do Townsville, na południe do Hughenden i rzeki Bowen; także wyspy Palm Island i Magnetic Island) | DC: 44–59 cm DO: 41–60 cm MC: 3,1–5,9 kg |
LC | |
Petrogale mareeba | Eldredge & Close, 1992 | skalniak wyżynny | gatunek monotypowy | północno-wschodni Queensland (od rzeki Mitchell i obszaru w pobliżu Mount Carbine na zachód do Mungany i Undary, na południe do rzeki Burdekin); zachodnie granice zasięgu niepewne | DC: 42–60 cm DO: 41–59 cm MC: 2,1–6,6 kg |
NT | |
Petrogale sharmani | Eldredge & Close, 1992 | skalniak drobny | gatunek monotypowy | północno-wschodnie Queensland (Seaview Range i Coane Range, na zachód od Ingham) | DC: 43–53 cm DO: 43–54 cm MC: 3–4,8 kg |
VU | |
Petrogale penicillata | (J.E. Gray, 1827) | skalniak brązowoogonowy | gatunek monotypowy | nierównomiernie od południowo-wschodniego Queensland do wschodniej Nowej Południowej Walii (Kangaroo Valley), północnej Nowej Południowej Walii (Warrumbungles i Mount Kaputar), wschodniej Wiktorii (wschodni Gippsland) | DC: 51–61 cm DO: 48–70 cm MC: 4,2–10,9 kg |
VU | |
Petrogale herberti | O. Thomas, 1926 | skalniak duży | gatunek monotypowy | południowo-wschodni Queensland (od rzeki Fitzroy na południe do Nanango, na zachód poza Rubyvale i Clermont; zachodnie granice zasięgu niepewne | DC: 47–61 cm DO: 48–66 cm MC: 3,1–6,7 kg |
LC |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski, NT – gatunek bliski zagrożenia, VU – gatunek narażony, EN – gatunek zagrożony; NE – gatunki niepoddane jeszcze ocenie.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Młodszy homonim Heteropus Palisot de Beauvois, 1820 (Orthoptera).
- ↑ a b Autentyczność taksonów opisanych przez kontrowersyjnego[4] australijskiego herpetologa Raymonda Hosera jest kwestionowana przez władze teriologiczne i herpetologiczne oraz ICZN; zachodzi potrzeba dalszych badań nad ważnością opisanych taksonów[5].
- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b J.E. Gray. Description of some new or little known Mammalia, principally in the British Museum Collection. „The Magazine of Natural History and Journal of Zoology, Botany, Mineralogy, Geology and Meteorology”. New Series. 1, s. 583, 1837. (ang.).
- ↑ C. Jourdan. Mémoire sur quelques mammiféres nouveaux. „Comptes Rendus Hebdomadaires des Séances de l’Académie des Sciences”. 5, s. 522, 1837. (fr.).
- ↑ O. Thomas. On a collection of mammals made by Mr J.T. Tunney in Arnhem Land, Northern Territory of South Australia. „Novitates Zoologicae”. 11, s. 226, 1904. (ang.).
- ↑ H. Kaiser, B.I. Crother, Ch.M.R. Kelly, L. Luiselli, M. O’Shea, H. Ota, P. Passos, W.D. Schleip & W. Wüster. Best practices: in the 21st century, taxonomic decisions in herpetology are acceptable only when supported by a body of evidence and published via peer-review. „Herpetological Review”. 44 (1), s. 8–23, 2013. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Petrogale assimilis Ramsay, 1877. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-08-12]. (ang.).
- ↑ a b c d R.T. Hoser. The ability to conserve a threatened species begins when they are named! New species of Rock Wallaby (Marsupialia: Macropodidae: Petrogale) from northern Australia. „Australasian Journal of Herpetology”. 42, s. 44, 2020. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 17. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 96–101. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b c d e M. Eldridge & G. Coulson: Family Macropodidae (Kangaroos and Wallabies). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 709–718. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Petrogale. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-26].
- ↑ a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 65–67. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 323.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 527.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 166.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 75.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-08-12]. (ang.).
- ↑ Home. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-07-29]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).
- Edmund C. Jaeger , Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062 (ang.).